Tag archieven: kleurrijk krimpenerwaard

Ieder kind telt mee

Geplaatst op door
Beantwoorden

Dieuwertje Meijer is getrouwd en moeder van drie kinderen van tien, zeven en vijf jaar. Als pedagoge begeleidt ze kinderen en gezinnen.

Hoogbegaafdheid

Zelf heeft ze ervaren hoe lastig het voor een hoogbegaafd kind kan zijn in het regulier onderwijs. Dieuwertje: “En inmiddels ook hoe het is om als ouder de juiste ondersteuning te organiseren voor je kind. Het is een doelgroep waarvan de problematiek nog altijd wordt onderschat. Het vooroordeel dat ouders gewoon graag willen dat hun kind bijzonder is, maakt de drempel om hierover te praten hoog. Maar het is geen optie als ouder te moeten toezien hoe je kind steeds ongelukkiger wordt. Daarom vind ik het belangrijk me in te zetten voor deze doelgroep, als ervaringsdeskundige en als professional.”

Voor informatie bel Dieuwertje Meijer op: 06-29208907 en bezoek de website www.pedagogische-begeleiding.nl

Nieuwsgierig naar het vervolg? Lees verder in het boek Kleurrijk. Ook als e-book.

De belofte van Milan

Geplaatst op door
Beantwoorden


Milan Astrinawaty Seip

“Ik ben gedisciplineerd opgevoed,” stelt Milan Astrinawaty. “Als je een goed leven wilt heb je een fatsoenlijke opleiding nodig. Streef niet naar rijkdom, leerde mijn vader ons, maar wees een eerlijk mens. Als je daarmee vertrouwen weet te winnen kom je veel verder.”

Milan Astrinawaty Seip vergeet de datum nooit, dat haar moeder belde vanuit Indonesië. Het was 22 juni 2015. Milan was in Nederland bij haar vriend op bezoek. ‘Pappie ligt kritiek.’ Ze kon hem nog wel aan de telefoon krijgen maar haar vader zelf kon niet meer praten. “Mijn broer zat naast hem, die kon me vertellen hoe hij reageerde. ‘Pappie,’ zei ik, ‘Ik kom direct naar huis om afscheid van je te nemen. Maar je hoeft niet op mij te wachten als je te veel pijn hebt, ik begrijp het. Ik ben je eeuwig dankbaar voor alles wat je wat je voor ons hebt gedaan. En het spijt mij dat ik niet aan je verwachting heb voldaan, vergeef je mij?’

Benieuwd naar het vervolg? Lees verder in het boek Kleurrijk. Ook als e-book.

Reizen naar Oeganda

Geplaatst op door
Beantwoorden

Flavia Anek Onen
Flavia Anek Onen

Het volkslied van Oeganda geldt als het kortste ter wereld en wordt daarom meestal twee keer achter elkaar gezongen. Flavia Anek Onen is al net zo kort over de regering en president van haar geboorteland: ze vullen enkel hun zakken en die van hun familie.


Flavia is scherp en heeft een humoristische manier van vertellen in bloemrijk Engels. Aan de oostelijke oever van het Victoriameer ligt in Oeganda de stad Jijnja waar ze geboren en getogen is. Hier ligt haar hart en loopt haar mond van over. Net als de Nijl die hier ontspringt en 6000 kilometer verder in de Middellandse Zee stroomt. “In het traag deinende water van het meer zie je de op een na grootste 
rivier van de wereld ontstaan in een versnelling van  de stroom richting de Nijl.”
Flavia vertelt: “Mijn ouders komen uit de streek Gulu in het noorden; daar zijn ze intelligent en intellectueel, met een hoogstaande moraal. Dat geeft ze echter geen enkel voorrecht in Jjinja, waar hoge functies en aantrekkelijke banen voorbehouden zijn aan degenen die kruiwagens hebben of flinke sommen geld neertellen. Mijn vader had twee vrouwen, zoals in Oeganda algemeen gebruikelijk is. De man is het hoofd van het gezin en zijn wil is wet; je hebt hem te respecteren, zonder twijfel of twist. Mijn vader verbleef beurtelings een week in het ene, dan weer in het andere gezin.

Benieuwd naar het vervolg? Lees verder in het boek Kleurrijk. Ook als e-book.

Kaarsjes op je verjaardagstaart

Geplaatst op door
Beantwoorden

Flavia Almeida Reis


“We vijlden onze nagels met een steen en kleurden onze lippen met een rode balpen,” vertelt Flavia. “In de kerk zaten we naast elkaar, geloofden we samen in God en zongen alle liedjes mee uit volle borst. Laudicéa was mijn vriendinnetje.”

Flavia Reis groeide op in een kindertehuis in Brazilië, het Orfanato Evangélico das Assembleias de Deus na Bahia.” Ik spreek haar met taalmaatje Ria in de bibliotheek en in het gezellige dijkhuis waar zij met haar man Chris en twee dochtertjes woont.

“Mijn moeder was nog heel jong toen ze mij kreeg en mij aan mijn overgrootmoeder gaf. Die bracht me naar het kindertehuis, want ook zij moest werken. Daarna heeft mijn moeder nog vijf kinderen gekregen, daar heb ik eerlijk gezegd geen begrip voor.  Alleen mijn jongste broer groeide op bij onze moeder. Ik heb altijd gedacht dat ik een weeskind was en kwam er pas later achter dat ik familie had.”

Benieuwd naar het vervolg? Lees verder in het boek Kleurrijk. Ook als e-book.

Hoofddoek als uiting van vrijheid

Geplaatst op door
Beantwoorden


Shahiera Sharif

“Nederland is mijn kleine paradijsje. Het enige dat ik anders zou willen zien is dat er eerst wordt gekeken naar wat we gemeen hebben in plaats van de verschillen op te zoeken en die te benadrukken.”

Shahiera Sharif is zesendertig jaar, op haar zestiende kwam ze vanuit Afghanistan naar Nederland. Ze is alleenstaande moeder met een zoon. Ze is landelijk projectleider bij Vluchtelingenwerk Nederland, waar arbeidscoaches vluchtelingen helpen een baan te vinden. Daarnaast heeft ze een studio voor sport en yoga, Fem-powerment Studio. “Het concept daarvan is de combinatie van bewegen en je mindset.  Stilte, het volgen van het ritme van je hartslag en ademhaling kan confronterend zijn,” lacht ze. “Maar het is belangrijk om naar binnen te gaan, je lichaam bewust te voelen. Yoga wordt misschien dan wel niet gewaardeerd door de islam, maar ik maak mijn eigen keuzes. Iedereen wordt geboren met een doel en mijn doel is vrijheid!”

Benieuwd naar het vervolg? Lees verder in het boek Kleurrijk. Ook als e-book.

En de vrouw die slaat de trom

Uitgelicht

Geplaatst op door
Beantwoorden

“Het was een heerlijke tijd. We waren verliefd en zagen er knap en leuk uit, in onze stoere broeken met wijde pijpen en strakke bloezen. Ik had hem op school leren kennen, de zus van een docent had familie in Nederland en hij kwam regelmatig langsgereden.”

“Ik was vrijmoedig en vol bewondering voor zijn mooie Mercedes. Na een poosje gingen we een eindje rijden en later nog ergens iets drinken. Zo is het begonnen.” Nadia Zaïdi kwam in 1979 op 17-jarige leeftijd naar Nederland. Even wennen was dat, maar ze zorgde meteen overal bij betrokken te zijn, “anders word je eenzaam.” En één aspect van haar jeugd zou ze nooit loslaten: “Iedere dag is een feest.”


Benieuwd naar het vervolg? Lees verder in het boek Kleurrijk. Ook als e-book.

De liefste moeder van de wereld

Geplaatst op door
Beantwoorden

Ayat Ghannam

Ayat is sinds december 2015 in Nederland. Haar man vluchtte tien maanden eerder uit Syrië. Hoewel ze in Krimpen aan de Lek hartelijk zijn opgevangen door de buren Teus en Meta Klein en taalmeisje Nelly Gonzales, moesten ze een paar maanden geleden naar Schoonhoven verhuizen wegens ruimtegebrek. Soms valt het allemaal niet mee.

Jarmuk is een stad in het gouvernement Damascus. Opgezet voor de huisvesting van Palestijnse vluchtelingen uit de Arabisch-Israëlische oorlog van 1948. Hieronder bevonden zich ook Ayats Palestijnse grootouders. Met in 2004 een inwonertal van 137.248 ontvluchtten die de stad bijna allemaal na 2012, totdat er eind 2014 nog maar 20.000 over waren. Ayat is geboren in Damascus maar woonde in Jarmuk toen de oorlog plotseling begon.

Benieuwd naar het vervolg? Lees verder in het boek Kleurrijk. Ook als e-book.

De religie van dankbaarheid

Geplaatst op door
Beantwoorden

Yukari Hishikawa 

Yukari Hishikawa straalt een serene rust uit die licht en vrolijk maakt. Ze geeft me twee snoepjes uit Japan, in de vorm van een bloem. Achteraf realiseer ik me dat alles wat ze me vertelt zin heeft, geen woord te veel of te weinig, alles past precies. De hele dag erna voel ik me blij. 

Yukari en haar echtgenoot zijn naar Nederland gekomen omdat ze het beter vonden voor hun zoon Quirin om in Nederland op te groeien. “In Japan moeten kinderen de hele dag leren, als ze uit school komen moeten ze weer ergens anders heen voor lessen. Dat is zielig; kinderen krijgen geen gelegenheid om te spelen! Het is veel leuker in Nederland.” 

Benieuwd naar het vervolg? Lees verder in het boek Kleurrijk. Ook als e-book.