KLEURRIJK; en de vrouw die slaat de trom

Uitgelicht

Een boek met verhalen van bijzondere, multiculturele vrouwen. 56 pagina’s op A4 formaat, geïllustreerd met foto’s in full color.

Bestel het boek door een mailtje met je adresgegevens en telefoonnummer  te sturen aan: info@atelierambrosius.nl Dan krijg je een tikkie om te betalen en het boek wordt opgestuurd. Of vraag ernaar in je boekhandel.

Prijs €17,95, verzendkosten €4,95 (maar je mag het ook ophalen), en als e-book in PDF  €9,95.

Kleurrijk ontstond in december 2018 als Kleurrijk Krimpenerwaard. Wekelijks verscheen er in de krant een verhaal en een portret van een bijzondere vrouw die ik interviewde.

Aanvankelijk wilde ik om mijn blik te verruimen het liefst op wereldreis gaan, totdat ik inzag dat ik de wereld al binnen handbereik heb, in mijn eigen stadje en streek.

Door zoveel mogelijk multiculturele vrouwen te spreken, wilde ik hun verhalen naar buiten brengen voor iedereen die benieuwd is hoe onze samenleving groeit en verandert. Verhalen die het onderliggende stramien blootleggen van hoe de maatschappij evolueert. De Nederlandse polder is het middelpunt van onze wereld, waar heel veel nationaliteiten samenkomen. De ontmoetingen en verhalen die ik vond, heb ik ervaren als een reis door de schatkamers van de aarde.

De Krimpenerwaard is een typisch Hollandse polder, met eindeloos veel rechte sloten, waar witte zwanen zwemmen en bonte koeien grazen in klaverrijke weilanden, de rivieren in de lente langs de oevers getooid met gouden dotters. Het is een gebied waar vroeger vooral struise boerinnen de dienst uitmaakten, maar waar de samenleving tegenwoordig multicultureel is en divers in alle kleuren.

“Vrouwen komen om allerlei redenen naar Nederland, en ze zijn niet alleen maar hulpbehoevend,” vertelt Corine de Haij, coördinator van het Taalhuis. “Met hun veerkracht, slagvaardigheid en levenservaring dragen ze blijvend bij aan onze tijd.”

Met deze prachtige portretten ben ik de schatzoeker geworden die ik wil zijn, geïnspireerd door het luisteren naar alle verhalen, het vertrouwen dat ik kreeg ze op te schrijven. Verhalen om van te genieten, net zoals ik dat heb gedaan, op deze wereldreis dicht bij huis. Reis je met me mee?

Schrijven in je nieuwe taal

 

Portugal was dat jaar de winnaar van de allereerste Nations League, de nieuwe landencompetitie van de UEFA. Voor eigen volk in Porto werd Nederland in de (teleurstellende) finale geklopt met 1-0. De werkgever van Cristina was de volgende morgen als eerste om haar te feliciteren. “Dat was zo speciaal, in Portugal wordt niet gesproken met personeel,” vergelijkt Cristina. “Die snauwde je een opdracht toe, terwijl mijn werkgever hier vriendelijk naar me toe komt en vraagt: sorry, zou je me willen helpen?”

Benieuwd naar het vervolg? Lees verder in het boek Kleurrijk. Ook als e-book.

Ieder kind telt mee

Dieuwertje Meijer is getrouwd en moeder van drie kinderen van tien, zeven en vijf jaar. Als pedagoge begeleidt ze kinderen en gezinnen.

Hoogbegaafdheid

Zelf heeft ze ervaren hoe lastig het voor een hoogbegaafd kind kan zijn in het regulier onderwijs. Dieuwertje: “En inmiddels ook hoe het is om als ouder de juiste ondersteuning te organiseren voor je kind. Het is een doelgroep waarvan de problematiek nog altijd wordt onderschat. Het vooroordeel dat ouders gewoon graag willen dat hun kind bijzonder is, maakt de drempel om hierover te praten hoog. Maar het is geen optie als ouder te moeten toezien hoe je kind steeds ongelukkiger wordt. Daarom vind ik het belangrijk me in te zetten voor deze doelgroep, als ervaringsdeskundige en als professional.”

Voor informatie bel Dieuwertje Meijer op: 06-29208907 en bezoek de website www.pedagogische-begeleiding.nl

Nieuwsgierig naar het vervolg? Lees verder in het boek Kleurrijk. Ook als e-book.

Iman laat geen moment onbenut

Iman

Ze is pas eenentwintig, Iman Alweso. ‘Maar zo voel ik me niet. Het is alsof ik al heel lang leef. Mijn jeugd was in één ogenblik verdwenen toen de oorlog in Syrië uitbrak. De tegenstelling tussen die twee leefwerelden kan niet groter zijn.”

“Mijn jeugd was licht en blij, het leek altijd lente. Met zeven broers en zusjes woonde ons gezin in een prachtig vrijstaand huis in de stad.” Na schooltijd kreeg Iman thuis bijles van een privéleraar. “Ik was intens gelukkig: Elke zomer logeerden we in hotels in Latakia, een luxueuze stad aan de kust. We stoeiden en zwommen in de warme zee, aten heerlijk vis in de mooiste restaurants.” 

Benieuwd naar het vervolg?
Lees verder in het boek Kleurrijk. Ook als e-book.

Leven met PCOS


Amélie komt uit Monthurel, een plattelandsstadje onder Parijs. “Ik hou van het boerenlandschap met haar koeien; daarom heb ik voor het Groene Hart gekozen.”

“Ik vind het belangrijk om te vertellen wat de gevolgen van een chronische ziekte zijn voor je leven,” begint Amélie. “Ik heb mijn opleiding maatschappelijk werk behaald voordat ik naar Nederland verhuisde. Dat ik hier van voren af aan zou moeten beginnen wist ik bij voorbaat, maar door een chronische aandoening, PCOS, ben ik niet in staat om naast mijn gewone leven extra activiteiten te ontplooien. PCOS komt voor bij vijf tot tien procent van alle vrouwen. Ik spreek bovendien Nederlands met een Frans accent en weinig Engels. Dat maakt me erg geïsoleerd.

Nieuwsgierig naar het vervolg? Lees verder in het boek Kleurrijk. Ook als e-book.

De vrouw die bergen beweegt

Afbeelding


Cristina Vellinga is geboren in de tijd dat volgens het decreet van Ceausescu vrouwen pas na vijf kinderen abortus mochten plegen. Voorbehoedsmiddelen waren er niet. Wat dat in de praktijk betekende ondervond ze toen ze voor een kleine ingreep op haar 16e in het ziekenhuis verbleef.

Daar werd een moeder van drie kinderen binnengebracht na een mislukte abortus. Cristina: “Een agent van de Securitatea kwam de operatiekamer in om de hulpverleners te verhinderen hun werk te doen. Ik durfde hem niet aan te kijken, maar zie nog steeds zijn Adidas-gympen onder zijn autoritaire kostuum. Wat er gebeurde zal ik je verder besparen, maar ik raak het beeld nooit meer kwijt. Het was het allerdiepste niveau van indringen, gepleegd door een dictatuur. We moesten met elkaar communiceren door middel van gebaren en beeldspraak; gewoontegetrouw voel ik nog steeds onder tafel of er geen afluisterapparatuur zit.”

Nieuwsgierig naar het vervolg? Lees verder in het boek Kleurrijk. Ook als e-book verkrijgbaar.

Zo blij met mijn zusje


Chimène rechts en links Yulisa.

Chimène Isabo Chang Han Lubbers
Zijzelf kan het zich niet herinneren, maar haar tante vertelde dat haar zusje Yulisa hun op Schiphol lopend tegemoetkwam. “Ze was toen nog geen twee en ik was tweeënhalf. Dat is me d’r eentje, zeiden zij en mijn moeder tegen elkaar. Zo bijdehand! En zo is ze altijd gebleven.”
“Ze is zo anders dan ik! Ik ben rustig, bescheiden en verlegen, terwijl zij veel en gemakkelijk met iedereen praat. Yulisa danst en beweegt de hele dag. Ik moet om haar lachen, ze kan echt gek doen!” Als Chimène over haar zusje praat, schitteren haar ogen en glimlacht haar mond. Dan hoef je niet te vragen wat ze voelt: “Als je een zusje hebt, ben je nooit alleen.

Nieuwsgierig naar het vervolg? Lees verder in het boek Kleurrijk. Ook als e-book.

 

Het land van melk en honing

Afbeelding



Marina
Burundi… terwijl ik in de bibliotheek de coördinator van het Taalhuis Corine de Haij interview, vraag ik me hardop af of ik ooit iemand uit dat onbekende kleine Afrikaanse land te spreken zal krijgen. Aan het eind van ons gesprek schuift een prachtig geklede jonge vrouw aan. Corine kent haar ook niet, en we vragen waar ze vandaan komt. Je raadt het al: Burundi.

Hier volgt het verhaal van Marina, niet haar echte naam; op de lijst van het World Happiness Report 2018 staat Burundi  als minst gelukkige land op nummer 156. 68% van de bevolking leeft onder de armoedegrens. Of je Hutu bent of Tutsi, regeringsgezind of in de oppositie, iedereen wordt ooit geconfronteerd met de toestand waarin het land verkeert. Dat overkwam ook Marina.

Benieuwd naar het vervolg? Lees verder in het boek Kleurrijk. Ook als e-book.